15 Δεκ 2008

Το τρίο και το χαλαρό καφεδάκι (08)

Πότε πέρασαν οι μέρες και πρέπει να ξαναφύγω για Τρίπολη, ούτε που το κατάλαβα. Κι επειδή μέσα στο τρέξιμο των ημερών δεν κατάφερα να πιω ένα χαλαρό καφεδάκι με κάποια άτομα που ήθελα, θα τον πιω από εδώ και τους υπόλοιπους θα μου τους χρωστάω.. Καλή εβδομάδα σε όλους!


Περίοδος εξεταστικής. Τελευταίο μάθημα. Της εξεταστικής. Όχι της σχολής. Η ώρα της εξέτασης τουλάχιστον βάναυση. Άκου εκεί στις οχτώ το πρωί. Ποιος μπορεί να αποδώσει τέτοια ώρα; Η μοίρα του μαθήματος έχει αποφασιστεί από το προηγούμενο βράδυ. Δε θα δοθεί. Άλλωστε γι’ αυτό υπάρχει κι ο Σεπτέμβριος. Αλλά αν κάτσουν και κοιμηθούν θα το έχουν τύψεις. Κάτι πρέπει να κάνουν. Η λύση είναι προφανής. Θα πιούνε το καφεδάκι τους στο καφενείο. Προσοχή. Όχι σε κάποια καφετέρια με δυνατή μουσική και κόσμο. Αλλά στο κρυφό τους στέκι. Στο καφενείο της γειτονιάς. Μαζί με τα γεροντάκια της γειτονιάς. Και τη χαλαρή μουσική που παίζει από κασσεττόφωνο και βγάζει αυτόν τον τραχύ αλλά γλυκό ήχο. Ούτως ή άλλως μόνο αυτό είναι ανοιχτό τέτοια ώρα. Από τα αξημέρωτα δηλαδή.

«Και γιατί δε κάτσαμε να κοιμηθούμε;» ρωτάει ο Γιώργος προσπαθώντας να καλύψει το χασμουρητό του.
«Γιατί κανονικά τώρα θα έπρεπε να διαλέγαμε θέσεις στο αμφιθέατρο. Οπότε έπρεπε να κάνουμε κάτι αντίστοιχο. Κι έτσι ήρθαμε να διαλέξουμε τις θέσεις μας εδώ» απαντά ο Πέτρος με το μάτι κατακόκκινο από τη νύστα.
«Δηλαδή άμα δεν κάναμε κάτι αντίστοιχο και απλά κοιμόμασταν θα γινόταν κάτι;» επιμένει ο Γιώργος.
«Φυσικά και θα γινόταν. Θα χαλάγαμε την continuity του σύμπαντος» αντιπαρέρχεται ο Πέτρος με την επιστημονική εξήγηση.
«Μα τι μου λες; Υπάρχει τέτοιο πράγμα;» ζητάει περισσότερες εξηγήσεις ο αγουροξυπνημένος.
«Όχι» επεμβαίνει ο Σάκης «αλλά αν υπήρχε εμείς θα τη χαλάγαμε αυτή την κοντιτέτοια του σύμπαντος.» Ήταν πολύ πρωί. Δε μπορούσε ακόμη να σχηματίσει δύσκολες λέξεις. Πόσο μάλλον αγγλικές. Για το συνδυασμό τους είναι περιττό να πούμε κάτι παραπάνω. Σημασία έχει ότι καθησύχασε το ανήσυχο μυαλό του φίλου του.

Πάνω στην επιβεβαίωση ότι η ανθρωπότητα μπορεί να συνεχίσει αμέριμνη το έργο της, σκάει μύτη ο αδύνατος πιτσιρικάς με τα χαρτομάντιλα.
«Βρε, βρε, καλώς το μαθητούδι μας» το προλαβαίνει ο Σάκης πριν πλασάρει την πραμάτεια του.
Ο μικρός τους κοιτάει με ένα χαμόγελο. Ο Πέτρος μπαίνει κατευθείαν στο ψητό. «Τον έμαθες τον πολλαπλασιασμό μέχρι το πέντε, όπως είχαμε συμφωνήσει την προηγούμενη φορά;»
«Αμέ» και το χαμόγελο ανοίγει πιο πολύ.
«Για να δούμε. Πόσο κάνει πέντε επί εφτά;» αρχίζει την εξέταση ο ακαδημαϊκός Γιώργος.
«Τριάντα πέντε» παίρνει τη σωστή απάντηση μετά από πολύ λίγη σκέψη.
«Εξαιρετικά! Και πόσο κάνει τέσσερα επί έξι;» συνεχίζει την εξέταση ο καθηγητής λυκείου Πέτρος. Έβαλε εύκολα θέματα στο διαγώνισμα.
«Είκοσι τέσσερα» έρχεται άμεσα η απάντηση.
«Μπράβο» επιβραβεύει ο Σάκης. Είχε έρθει η σειρά του. Δεν ήθελε να του χαλάσει το σερί. Έτσι σαν άλλος δάσκαλος δημοτικού ρωτάει. «Και πόσο κάνει τρία επί τέσσερα;»
«Ε, αυτό είναι εύκολο. Δώδεκα» απαντάει ο πιτσιρικάς και το χαμόγελο αγγίζει τα αυτιά του.
Την τελευταία απάντηση συνόδεψαν χειροκροτήματα κι επευφημίες. Τρία ευρώ βρέθηκαν στο χέρι του επίδοξου μαθηματικού. Ο μικρός πάει να βγάλει το αντίτιμο σε χαρτομάντιλα για να τους τα δώσει. Ο Σάκης τον σταματάει. «Τα χαρτομάντιλα κράτησέ τα.»
«Σήμερα πληρώθηκες για τις γνώσεις σου» επισημαίνει ο καθηγητής.
«Την επόμενη φορά θα σε εξετάσουμε στο έξι και στο εφτά» ανακοινώνει την ύλη για την εξεταστική ο ακαδημαϊκός.
«Θα είμαι έτοιμος» υπόσχεται ο μικροπωλητής κι αφήνει ένα πακετάκι πάνω στο τραπέζι φεύγοντας, πριν προλάβουν οι άλλοι να φέρουν αντιρρήσεις.

«Καλημερίζω τη νεολαία» ακούνε πίσω από την πλάτη τους.
Οι τρεις τους γυρίζουν ταυτόχρονα και βλέπουν το λαχειοπώλη της γειτονιάς. Από μικρά παιδιά τον θυμούνται να τριγυρίζει τους δρόμους της περιοχής με το ξύλινο λάβαρό του και να πουλάει όνειρα. Τρεις εγκάρδιες καλημέρες πήγαν προς τη μεριά του.
«Θα μου κάνετε σεφτέ σήμερα;» ρωτάει ο λαχειοπώλης «που είστε και γουρλήδες;» συμπληρώνει εννοώντας το.
«Μας δουλεύεις ψιλό γαζί κυρ Μανώλη;» ρωτάει ο Γιώργος.
«Εμείς γουρλήδες;» απορεί ο Πέτρος.
«Γιατί το λέτε αυτό ρε παιδιά;» ζητάει εξηγήσεις ο ενδιάμεσος του εύκολου χρήματος.
Ο Σάκης αναλαμβάνει να δώσει τις εξηγήσεις. «Γιατί δέκα χρόνια τώρα παίρνουμε λαχεία από σένα και δεν έχουμε κερδίσει ούτε ένα ευρώ. Έτσι για το γαμώτο!» βγάζει κι ένα παράπονο πάνω στις εξηγήσεις.
Ο κυρ Μανώλης ρίχνει ένα αληθινό και γάργαρο γέλιο. «Αρχικά είπα ότι είστε γουρλήδες για μένα. Κάθε φορά που είστε οι πρώτοι μου πελάτες πάει καλά η μέρα. Και μετά τι να τα κάνετε εσείς τα λεφτά; Αφού έχετε ο ένας τον άλλο.»
Οι τρεις τους απορούν με την απάντηση που πήραν. Κοιτιούνται για λίγο μεταξύ τους χωρίς να μιλάνε. Παρατηρούν ο ένας τον άλλο. Ο λαχειοπώλης τους βλέπει και τους χαίρεται. Το τρίο ανακυκλώνει τα τελευταία λόγια στη σκέψη του. Σιγή. Και τότε σαν ένα σώμα μια ψυχή γυρνάνε προς τον κυρ Μανώλη και του λένε. «Ένα τρίδυμο παρακαλώ.»
Ο κυρ Μανώλης βάζει πάλι τα γέλια. Τα λαχεία πουλήθηκαν και βολεύτηκαν σε τσέπες, πορτοφόλια και τσαντάκια. Θα μπορούσαν βέβαια να πάνε κατευθείαν στα σκουπίδια γιατί πάλι δε θα κέρδιζαν ούτε ένα ευρώ. Έτσι για το γαμώτο. Αλλά δε πειράζει. Αυτοί είχαν ο ένας τον άλλο.

«Άντε παιδιά και σε καλή μεριά.» Αυτός που μίλησε ήταν ο κυρ Χρήστος. Ο προπατζής της γειτονιάς. Είχε έρθει να πάρει το καφεδάκι του για να πάει να ανοίξει μετά το μαγαζί και είχε παρακολουθήσει το σκηνικό. Τρία ευχαριστώ και τρεις καλημέρες ήρθαν ακούραστα, αβάδιστα και αβασάνιστα προς τη μεριά του.
Ο κυρ Χρήστος ανοίγει αμέσως θέμα στο αντικείμενό του. «Δε μου λέτε ρε μάγκες. Εσείς αλλάξατε ομάδες ή ακόμη δουλεύετε τον κόσμο;»
«Α τώρα μας προσβάλεις κυρ Χρήστο» προσποιείται ότι θίχτηκε ο Γιώργος. «Σε πληροφορώ ότι η Αναγέννηση Καρδίτσας μετά από πολλά χρόνια κι αφού η προεδράρα μας αποφάσισε να ρίξει λίγο χρήμα στην ομάδα ανέβηκε στη Β΄ εθνική» δίνει τα τελευταία νέα νιώθοντας χρέος να υποστηρίξει την ένδοξη ομάδα του τόπου καταγωγής του.
«Ναι αλλά δεν έχετε ξεκινήσει πολύ καλά το πρωτάθλημα» συνεχίζει ο ποδοσφαιρόφιλος προπατζής. «Ούτε εσύ» και κοιτάει το Γιώργο, «ούτε εσύ» και τώρα απευθύνεται στον Πέτρο.
Ο τελευταίος παίρνει τη σκυτάλη. «Τι να γίνει κυρ Χρήστο; Δε μπορούμε να τα έχουμε όλα. Η Ηλυσιακάρα όμως θα παίξει πάλι καλή μπάλα και κάποια στιγμή θα ανέβει και στην κατηγορία των μεγάλων. Τι διάολο;» αναρωτιέται φωναχτά. «Δώδεκα χρόνια πηγαίναμε δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο δίπλα από το γήπεδό του. Έχουμε παίξει ουκ ολίγες φορές στον αγωνιστικό του χώρο. Κάποια στιγμή θα απορροφήσουν την αύρα μας κι η ομάδα θα απογειωθεί» παραληρεί ο Πέτρος.
«Καλά, καλά» συμπονά ο κυρ Χρήστος και γυρνά προς το Σάκη. «Εσένα αγόρι μου πως πάει η ομάδα σου; Υπάρχει ακόμη;»
«Αγαπητέ κύριε Χρήστο, ένα έχω να σας πω. Ο πολυπαθής Αστροναύτης, της ηρωικής Νεράιδας και περιχώρων, θα συνεχίσει να δίνει τους αγώνες του στο ιστορικό γήπεδο της Φτερόλακας» ήταν το ένα που είπε ο Σάκης με ύφος προέδρου.
Ο συμπαθής κυρ Χρήστος ξεφυσάει. «Το ξέρετε ότι δεν πρόκειται να βγάλω άκρη μαζί σας;» Ρητορική η ερώτηση. «Άντε σας περιμένω μετά γιατί σας έχω έτοιμα κάτι στανταράκια» τους κλείνει τα μάτι φεύγοντας.
Τρεις επιβεβαιώσεις ήρθαν πάλι προς τη μεριά του με τα τρία Άλφα των αγγελιών. Ακούραστα. Αβάδιστα. Αβασάνιστα.

Μείναν οι τρεις τους. Πάλι. Κάτι σύννεφα αρχίζουν να μαζεύονται σιγά σιγά στον ουρανό. Έτσι για την παρέα. Ανάβουν τσιγάρα. Η νύστα έχει αρχίσει να φεύγει. Κάτι όμως τους λείπει. Πρώτος το αντιλαμβάνεται ο Σάκης. «Οι καφέδες που είναι; Μας έχει δει ο κυρ Αντώνης εδώ έξω που καθόμαστε;» απορεί.
«Σας είδα παλικάρια μου» τον επιβεβαιώνει ο καφετζής που έρχεται προς το μέρος τους. «Τι θα πάρουν σήμερα τ’ αγόρια μου;»
«Λοιπόν, κυρ Αντώνη εμένα θα μου φέρετε ένα κάραμελ καπουτσίνο με σαντιγί και λίγη τρουφίτσα από πάνω» παραγγέλνει πρώτος ο Γιώργος.
Σειρά έχει ο Πέτρος. «Εμένα ένα φραπουτσινάκι με διπλή δόση εσπρέσο και να ρίξετε από πάνω λίγο σιρόπι σοκολάτας. Λίγο όμως, όχι πολύ»
Τελευταίος ο Σάκης. «Κυρ Αντώνη εμένα με ξέρετε, είμαι απλός άνθρωπος. Ένα διπλό εσπρεσάκι μακιάτο.»
Ο αιωνόβιος καφετζής που τους ξέρει από μικρά παιδιά που έπαιζαν στην πλατεία κι έρχονταν σ’ αυτόν για την πορτοκαλάδα τους βάζει τα γέλια. «Καλά ρε σαρδανάπαλοι. Δε βαριέστε κάθε φορά να μου λέτε ότι σας κατέβει; Να φέρω τα φραπεδάκια σας;» τους ρωτάει ενώ είναι σίγουρος.
Τρία βεβαίως ήρθαν με τα γνωστά τρία Άλφα.
Ο μαγαζάτορας κλείνει την παραγγελία όπως συνηθίζει. Είναι μια ιεροτελεστία γι’ αυτόν. Τη λέει δυνατά πριν φύγει. Για την επιβεβαίωση. «Έχουμε και λέμε. Ένα σκέτο με λίγο γαλατάκι εβαπορέ για το Γιωργάκη μας, ένα μέτριο με ολίγη και λίγο γαλατάκι για τον Πετράκη μας και για το Σάκη μας το γαλακτομπουρεκάκι του σε υγρή μορφή. Πολλή ζάχαρη με πολύ γάλα.»
Α-ακούραστα. Κρι-αβάδιστα. Βως-αβασάνιστα.

Τα καφεδάκια δεν άργησαν να έρθουν. Ανάβουν ένα ακόμη τσιγάρο από τα πολλά που θα ακουλουθήσουν. Παίρνουν την πρώτη τζούρα του πρωινού καφέ. Μαγεία. Για μια στιγμή σκέφτονται το μάθημα που θα έδιναν. Δε γαμιέται. Ένα μάθημα είναι. Ας ήταν μόνο αυτό το πρόβλημά τους. Τα σύννεφα έχουν αρχίσει να γίνονται πιο πολλά. Και να παίρνουν αποχρώσεις του γκρι.
«Ωραία μέρα σήμερα» παρατηρεί ο Γιώργος.
«Ναι, αλλά μάλλον θα βρέξει» επισημαίνει ο Πέτρος.
«Το πολύ πολύ να βραχούμε» ηρεμεί ο Σάκης.

Λίγο τεμπέληδες. Ένα λαχείο τζογαδόροι. Μια στήλη μαλάκες. Αλλά ωραία τυπάκια!

33 σχόλια:

Madame de la Luna είπε...

"Αυτοί είχαν ο ένας τον άλλο..."


Tα είπες όλα μ' αυτό. Κόλλησα στη φράση.


Υ. Σ. Χμ.. ναι, αλλά coca cola light (αυτή με τη μία θερμίδα), δεν ήπιε ο.. Σάκης;
Υ. Σ. Αυτά τα τυπάκια, κανόνισε να τα γνωρίσουμε.
Υ. Σ. Να προσέχεις.

jacki είπε...

Σούπερ το κείμενο. Εικόνες από τη γειτονιά που σπούδαζα. Αχ τι όμορφοι τύποι όλοι.. Ακόμα και ο κυρ Χρήστος και ο κυρ Αντώνης.. Αλλά και ο Σάκης, ο Πέτρος και ο Γιώργηε ωραίοι τύποι.. Άλλωστε αυτοί έχουν ο ένας τον άλλον. Μαγεία όντως καλέ μου. Και το κείμενο αλλά και η πρώτη τζούρα του πρωινού καφέ.
Καλημέρα και καλή επιστροφή στην Τρίπολη.. Μας λείπεις.

b|a|s|n\i/a είπε...

δεν μας λες; είναι και τα τρία τυπάκια φανταράκια; :)
καλή εβδομάδα και καλό υπόλοιπο!
με πολλά τέτοια καφεδάκια!

Elen Chamelen είπε...

Εμένα μου άρεσε ο κυρ.Αντώνης!
Φαίνεται μορφή.
Όσο για την παρέα έχω να πω ότι περνάνε πολύ καλά.
Έχουν ο ένας τον άλλο...
Καλησπερίζω.

Hfaistiwnas είπε...

Καλησπέρα!!!
χεχε ωραία παρέα! Και αυτές οι κρυψώνες τύπου καφενείων, είναι ότι χρειάζεσαι ώρες ώρες... :)
Έχετε ο ένας τον άλλον και φτάνει!

Σταλαγματιά είπε...

Φοιτητικά χρόνια γεμάτα όνειρα, ξενύχτια, χτυποκάρδια, εξετάσεις, έρωτες, τύψεις για όσα έπρεπε να κάνουμε και δεν κάναμε.
Νέες φιλίες που χάραξαν ανεξίτηλη πορεία στην ζωή μας.
Αναμνήσεις που θα σηματοδοτούν πάντα την αφετηρία.

Σ΄αυτό το βιαστικό πέρασμα μας από την ζωή κρατάμε κομμάτια απ΄ότι αγαπήσαμε…..και τους φίλους εκείνους που στάθηκαν δίπλα μας ως το τέλος της διαδρομής!!

Καλή επιστροφή ….φαντάρε στα μπλε !!!!

One Happy Dot είπε...

μας έλειψαν τα τυπάκια να ξέρεις...και έκαναν πολύ καλό come back! Μη χάνεσαι γιατί οι εικόνες του τρίο καρώ (μας) λείπουν από την καθημερινότητά μας! Καλή συνέχεια...

HaLiaS είπε...

τι μας κάνεις μεσημεριάτικα...:))
ήταν σαν να ήμουν εκεί.
σ ένα διπλανό τραπέζι, με 2-3 άλλα τυπάκια.
ίσως να μαζευόμασταν κι σε ένα μεγάλο τραπέζι.
η φραπεδούμπα έτοιμη.
οι πρώτοι παππούδες θα είχαν ήδη ξεκινήσει το ταβλάκι και τις πρώτες πρωινές πολιτικές και κοινωνικοαθλητικές κουβέντες.
ο δρόμος μπροστά ήδη καταβρεγμένος και η πρωινή δροσιά απολαυστική.

καλησπέρα φίλε.
καλήν επιστροφή στην πρωτεύουσα της αρκαδίας.

υ.γ.1: ο ιστορικός Αστροναύτης ακούω πως πηγαίνει για άνοδο στην StarsLeague.

υ.γ.2. είμαστε όλοι τυχεροί όταν έχουμε κοντά μας ανθρώπους που αξίζουν και φιλίες με διάρκεια.
για ακόμη μια φορά σ ευχαριστώ για την συγκίνηση και όσες εικόνες και στιγμές έφερες στο νου.

tovenito είπε...

κι αν σου κάτσει;; το λαχειο εννοώ.
ένα φραπουτσίνο σε υμίψηλο ποτήρι με νερό μισό μισό και τρία παγάκια (το ένα τριμμένο)

Spy είπε...

Άμα τα ενώσετε (όλα αυτά που έχετε γράψει ενοοώ), μέχρι να απολυθείτε, το βγάζουμε το βιβλίο...

BUTTERFLY είπε...

Εξαιρετικη ιστορια! Τοσο καιρο αποχη, μαζεψες εμπνευση! Και τοσα μηνυματα!
Η ανθρωπια και η βοηθεια στο παιδακι...
Η καλοσυνατη και φιλικη αντιμετωπιση που θυμιζει "παλια γειτονια"...
Η γραφικοτητα του λαχειοπωλη και του παλιου καφενειου...
Η δυναμη και η ιεροτητα της φιλιας πανω απο ολα...
Μπραβο! Μπραβο! Μπραβο!
Χαιρομαι πολυ που γυρισες εστω για λιγο!
Υ.Γ. Ξεχασες το "αααβαααδιστα"

BUTTERFLY είπε...

Ουπς! Ακυρο το αβαδιστα...το αβιαστα εννουσα!

PN είπε...

Aαααα ρε φίλε...μας έλειψες (εμένα τουλάχιστον...χαχα!!!). Λοιπόν το παρεάκι είναι τρελό και πολύ μου αρέσει. Μου θυμίζει εμένα και τον κολλητό μου ώρες-ώρες!! Ειδικά εκεί με τα φραπουτσίνο.

Μας ήρθες πάντως από το στρατό με έμπνευση!! Καλό είναι αυτό.

uberbastard είπε...

Tι υπεροχα ελληνικο ποστ!

Leviathan είπε...

ti zileuo auti ti parea... :) kalo mesimeri!

kat. είπε...

ένα πράγμα μόνο σου εύχομαι για το νέο έτος που πλησιάζει απειλητικά.
να βρίσκεις χρόνο να πίνεις καφέδες με τους πραγματικούς σου φίλους!
αξίζει.. οι στιγμές είναι ιερές. γεγονός βέβαια που το αντιλαμβάνεσαι χρόνια μετά..

Vicky είπε...

Στην υγειά μας...

Μετά το κρασί, ας σφετεριστώ ένα ακόμα πιοτό. Μέρες που είναι. Και που δεν είναι δηλαδή.

SDRyche είπε...

@madame de la luna
Χαίρομαι που δε χάθηκε μέσα στο κείμενο!
ΥΓ1: Για να ισισταθμίζει τις θερμίδες του από τα καφεδάκια του.
(εντυπωσιασμένος από την προσεχτική ανάγνωση)
ΥΓ2: Είναι θέμα χρόνου.. ;)
ΥΓ3: Το κάνω.

@jacki
Σε όμορφη γειτονιά σπούδαζες! Σ' ευχαριστώ πολύ για τα ωραία σου λόγια. Για το κείμενο δεν ξέρω αλλά η πρώτη τζούρα του πρωινού καφέ, στις κατάλληλες συνθήκες, είναι όντως μαγεία!
Εμένα να δείτε!

@b|a|s|n\i/a
Μπααα, προς το παρόν μόνο εγώ είμαι ντυμένος στα μπλε. Δεν ξέρω ακόμη αν θα τους κάνω κι αυτούς φανταράκια ή θα τους αφήσω πολίτες!
Να 'σαι καλά φίλε μου!

SDRyche είπε...

@assel...
Ο κυρ Αντώνης φτιάχνει το καλύτερο καφεδάκι Αττικής και περιχώρων!
Μια χαρά (προς το παρόν) περνάνε αυτοί. Εμείς να δούμε..
Καλό βράδυ.

@hfaistiwnas
Χαιρετώ σας! Πάντα πρέπει να υπάρχουν τέτοια "καταφύγια"!

@anastasia
"..ως το τέλος της διαδρομής."
Το κρατάω αυτό γιατί η πορεία, θέλω να πιστεύω, θα είναι μεγάλη. Είναι τυχεροί αυτοί που βρίσκουν η δημιουργούν κομμάτια για να έχουν να κρατήσουν.
Σ' ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου!

SDRyche είπε...

@one happy dot
Εμένα πάλι μου λείψατε εσείς.
Η συνέχεια αν και ψιλοδύσκολη αναμένεται να είναι καλή!
(η δικιά μου γιατί των άλλων θα είναι περίεργη)

@halias
Μάλλον εκεί ήσουν γιατί συμπλήρωσες ιδανικά το σκηνικό!
Τέλος η Αρκαδία!!!
ΥΓ1: Ο Αστροναύτης είναι έτοιμος για απογείωση!
ΥΓ2: Εγώ σ' ευχαριστώ! Για όλα..

@tovene592
Έφτασεεε!!! Δε μασάει πουθενά ο κυρ Αντώνης!

SDRyche είπε...

@spy
Ευτυχώς που βάλατε τη διευκρίνιση στην παρένθεση γιατί τα άλλα τα κομμάτια (μου) δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν να ενωθούν!
Πραγματικά σας ευχαριστώ πολύ!

@butterfly
Να 'σαι καλά πεταλουδίτσα μου! Εγώ χαίρομαι που βγαίνουν όλα αυτά προς τα έξω!
Γύρισα για λίγο και όπου να 'ναι θα επιστρέψω για τα καλά!
ΥΓ: Μα πως μου ξέφυγε το άτιμο; :p

@vk in athens
Τρελό δε λες τίποτα. Είστε από τους τυχερούς λοιπόν! Ο τρίτος (σας λείπει)..
Σ' ευχαριστώ πολύ και να περνάς καλά εκεί στα ξένα (αν δεν έχω χάσει τελείως την αίσθηση του χρόνου)!

SDRyche είπε...

@uberbastard
Τώρα, όπου να 'ναι θα κοκκινίσω..
Ευχαριστώ! ;)

@leviathan
..ορίστε, κοκκίνισα!
Καλό σας βράδυ!

@kat.
Προσπαθώ να βρίσκω κι όσο μπορώ τα καταφέρνω!
Τα χρόνια περάσανε κι η συνειδητοποίηση έχει έρθει. Πλέον μεγαλώνει η προσπάθεια.
Το ίδιο εύχομαι και σε σένα σκορπίνα!
ΥΓ: Πολύ μου άρεσε αυτό το "πλησιάζει απειλητικά"!

SDRyche είπε...

@vicky
Να σφετεριστείς ό,τι θέλεις. Όλα κερασμένα!
Στην υγειά μας λοιπόν..

HaLiaS είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
HaLiaS είπε...

συγγνώμη, αν μου επιτρέπεται, και μετά την Αρκαδία τί;

καλήν ημέρα και καλή εβδομάδα.

mahler76 είπε...

να περάσεις όσο καλύτερα γίνεται στις γιορτές και στη θητεία σου γενικότερα. Και καλός πολίτης (αργεί ακόμα κωλόψαρο μη χαίρεσαι).

Vicky είπε...

Καλησπέρα και χρόνια καλά. (το πρόλαβα αυτή τη φορά.. :-D ) Υγεία και γεμάτες μέρες σε σένα, στους δύο που σιωπηλά παρακολουθούν, στην οικογένειά σου, και επειδή θα βγάλω πολιτικό λόγο σε λίγο, στον καθένα μας. :-p

Καλές γιορτές, ξεκούραστες μέρες.

HaLiaS είπε...

χαρούμενα χριστούγεννα φίλε και συνξενύχτη sdryche, στο τρίο και σε όλους, χρόνια καλά, με υγεία, αγάπη, όμορφες στιγμές, με πολύ χαμόγελο και αισιοδοξία.
να είμαστε όλοι δυνατοί και να αφήνουμε τα καλά και άσχημα να περναν από τη ζωή μας κάνοντας μας πιο ώριμους, πιο σοφούς, πιο φωτεινούς.
ότι καλύτερο.

SDRyche είπε...

@mahler76
Σ' ευχαριστώ πολύ! Καλές γιορτές και σε σένα. Να περάσεις όμορφα όπως και με όποιους θέλεις!
Και σας παρακαλώ κυριέ μου, όταν απευθύνεστε σε μένα να με αποκαλείτε χελιδονόψαρο διότι στας Αεροπορίας έχομεν και πτερά εμείς! :p

@vicky
Χρόνια Καλά στον καθένα μας. Αυτό τα λέει όλα..
(αν και ο πολιτικός λόγος θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον) ;)
Αυτό το "ξεκούραστες μέρες" να 'ξερες πόσο πετυχημένο είναι!
Σ' ευχαριστώ πολύ και να περνάς όμορφα!

@halias
Καλέ μου φίλε από τα βόρεια αυτό το συνξενύχτης τον τελευταίο καιρό μόνο κατ' ευφημισμό για μένα!
Σ' ευχαριστώ πολύ! Κρατάω τη δύναμη και την αισιοδοξία σου και για τα καλά αλλά και για τα κακά που συναντάμε. Να είσαι πάντα καλά!
Να περάσεις όμορφα αυτές τις μέρες (κι όχι μόνο)..

ΥΓ: Και φυσικά επιτρέπεται. Μετά την εξωτική Τρίπολη επιστροφή στας Αθήνας! Μόνο που μέχρι να τελειώσει η εορταστική περίοδος θα είναι λίγο δύσκολα. Υπομονή και βλέπουμε. Θέλω να πιστεύω ότι θα πάνε όλα καλά!

b|a|s|n\i/a είπε...

και χελιδονόψαρο και αθηναίος; blue bull! μόνο να προσέχεις τις κεραίες εδώ στην πόλη. :)
καλές γιορτές! ότι έχεις ονειρευτεί να γίνει αλήθεια. γλυκά. ζεστά. όμορφα. σιωπηλά. φωναχτά. χαμογελαστά. χρόνια πολλά. χρόνια καλά!

Eric Draven είπε...

Εύχομαι να είσαι καλά φίλε μου και να περνάς καλά. Εξακολουθώ να διαβάζω τα κείμενα σου κι ας μην τα σχολιάζω τελευταία. Είναι που η κεφάλα μου έχει φρακάρει τον τελευταίο καιρό από ένα εκατομύριο από εκείνες τις σκέψεις που συνήθως τελικά δεν οδηγούν και πουθενά...

Να είσαι καλά.

Άρτεμις είπε...

Τι όμορφες εικόνες... (κι αυτό με το παιδάκι μου άρεσε...)
Και του χρόνου κι εγώ φοιτήτρια :)
Καλησπέρα και χρόνια πολλά...

SDRyche είπε...

@b|a|s|n\i/a
Θανατηφόρος συνδυασμός, ε;
Σ' ευχαριστώ πολύ καλέ μου φίλε!
Τα ίδια κι ακόμη περισσότερα ευχομαι και σε σένα! Τ' αξίζεις..
Καλή συνέχεια!

@eric draven
Εγώ με τη σειρά μου να ευχηθώ να προσπαθείς να είσαι καλά..
Τις ξέρω καλά αυτές τις σκέψεις. Καπου εκεί, μεταξύ του πουθενά και του τίποτα, μπορεί και να παγιδευτούν και να μη γυρίσουν όλες πίσω..
Να περνάς όμορφα.

@creep
Με το καλό φοιτήτρια λοιπόν. Οι αναμνήσεις αυτών των χρόνων θα σε συνοδεύουν μια ζωή..
Να είσαι καλά και καλές γιορτές!