27 Δεκ 2008

Το τρίο κι η σταθερά c (09)

Γκάζι. Όχι της κουζίνας. Την περιοχή εννοώ. Σαράντα πέντε μοίρες. Μη πάει ο νους σας σε χάρακες, γωνίες και μοιρογνωμόνια. Το μαγαζί εννοώ. Ταράτσα. Μη ξεφύγει το μυαλό σας κι αρχίσει να σκέφτεται θερμοσίφωνες, κεραίες και περιστέρια. Την ταράτσα του μαγαζιού εννοώ. Κατά τα άλλα όλα φυσιολογικά. Μπαρ, σκαμπό, πάσα, τραπεζάκια, καρέκλες, ηχεία, μουσική, μπουκάλια, ποτά. Και κόσμος. Πολύ κόσμος. Για να κάθεται, ν’ ακούει και να πίνει.

Κάπου εκεί κάθονται και τρεις τύποι. Όχι, μισό λεπτό. Θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Τι σημαίνει κάπου εκεί; Τι δηλαδή; Ο ένας εδώ, ο άλλος εκεί κι ο τρίτος λίγο πιο πέρα από το ανάμεσα στο εδώ κι εκεί; Όχι, όχι, όχι. Κι οι τρεις κάθονται στο μπαρ. Άντε πάλι. Όχι πάνω στο μπαρ. Ο καθένας κάθεται στο σκαμπό του μπροστά από το μπαρ. Και ναι. Επιτέλους. Ακριβώς όπως το φανταστήκατε. Ο ένας δίπλα στον άλλο. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Αν δε σας θυμίζει θα φταίει που έχει περάσει καιρός από τότε. Δε πειράζει όμως. Εγώ συνεχίζω.

Κάθονται εκεί. Και δε μιλάνε. Έχει πέσει μούγκα. Κανονικά. Ο καθένας είναι χαμένος στις σκέψεις του.

Ο ένας έχει καρφώσει το βλέμμα του στο ποτό του. Βότκα λεμόνι. Από το γυμνάσιο που ήπιε το πρώτο του, δεν έχει αλλάξει. Καμιά φορά, για την αλλαγή, ζητάει στυμμένο λεμόνι. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι ότι έχει αφιερώσει όλο του το είναι στο ποτήρι. Σαν να περιμένει να του πει κάτι. Αλλά αυτό τίποτα. Γίνεται κανά διάλειμμα που και που για να πιει. Και μετά πάλι το ίδιο. Σκέφτεται. Πολλά. Γάμησέ τα.

Ο άλλος είναι με την Κορόνα του. Όχι κορόνα όπως λέμε στέμμα. Βασιλιάδες και τέτοια. Αφού την έγραψα και με κεφαλαίο κάπα. Τη μπύρα του. Αυτός κοιτάει μπροστά του. Αλλά δε βλέπει. Τα μάτια του είναι κενά. Ή μάλλον το βλέμμα του είναι κενό. Δεν εστιάζει πουθενά. Χαμένο. Πίνει τη μπύρα του σα ρομποτάκι. Κουνώντας μόνο το χέρι του. Σώμα και κεφάλι σταθερά. Σκέφτεται. Πολλά. Γάμησέ τα.

Ο τρίτος είναι με το ουισκάκι του. HAIG με πάγο. Αυτός είναι με τα σκληρά. Καιρό τώρα. Πιο πολύ από τους άλλους. Πίνει και χαζεύει τον ουρανό. Αφού είναι στην ταράτσα, δε θυμάστε; Το φεγγάρι πουθενά. Μόνο δυο τρία αστέρια υπάρχουν. Άσε που το ένα μπορεί να είναι κι αεροπλάνο γιατί σαν να κινείται περίεργα. Νιώθει ότι βρίσκεται μεταξύ του πουθενά και του τίποτα. Σκέφτεται. Πολλά. Γάμησέ τα.

Τώρα που το σκέφτομαι τι σημαίνει ο ένας, ο άλλος και ο τρίτος; Έχουν ονόματα οι τύποι. Ο ένας είναι ο Γιώργος, ο άλλος είναι ο Πέτρος κι ο τρίτος είναι ο Σάκης. Όπως έχετε καταλάβει οι μαύρες πλερέζες τους λείπουν. Δεν είναι καλά. Κωλοκαταστάσεις. Ε τώρα, αν ούτε κι αυτό δε σας θυμίζει τίποτα δεν ξέρω τι άλλο να γράψω για να κάνω τη σύνδεση με κάποια προηγούμενη ιστορία. Συνεχίστε, αν δεν έχετε βαρεθεί ήδη, και θα τα καταλάβετε όλα.

Η μπαργούμαν έχει πολλή δουλειά. Ταυτόχρονα όμως παρατηρεί και τους τρεις αμίλητους και χαμένους στο διάστημα τύπους. Όπως κι εσείς, έτσι κι αυτή κατάλαβε τι είναι αυτό που τους λείπει. Και τους το λέει. «Αγόρια, έχω κάτι μαύρες πλερέζες πρόχειρες. Να σας τις δώσω ή να κεράσω μια ακόμη γύρα;»
Ο Γιώργος σηκώνει το κεφάλι του. Ο Πέτρος εστιάζει το βλέμμα του. Ο Σάκης κατεβάζει το κεφάλι του. Δε μιλάει κανείς. Την κοιτάνε σαν εξωγήινο. Αν είχαν μπροστά τους τον ET με κινητό στο χέρι να τηλεφωνεί σπίτι του, θα τον κοιτούσαν πιο φυσιολογικά.
«Όχι, να’ σαι καλά» μίλησε τελικά πρώτος ο Γιώργος.
«Να σε πληρώσουμε;» ρωτάει ο Πέτρος.
Ο Σάκης τίποτα. Απλά αρχίζει να ψάχνει τα λεφτά στην τσέπη του.

Πληρώνουν και φεύγουν. Ο βοτκάκιας με το μπυρόβιο έχουν έρθει με αυτοκίνητο. Ο καθένας με το δικό του. Ο ουισκάκιας με τη μηχανή του. Χαιρετιούνται έξω από το μαγαζί. Ο καθένας κινείται προς το όχημά του. Μόνος παρέα με τις σκέψεις του. Πηγαίνουν σπίτι τους. Άντε να δούμε πως θα βγει κι αυτό το βράδυ. Μέχρι να φτάσουν όμως σπίτια τους ας δούμε εμείς τι έχει γίνει και είναι έτσι τα παλικάρια μας.

Θυμάστε το Γιώργο με τη Χ; Τελικά χώρισαν. Και για να είμαστε σωστοί, τελικά αυτός της ζήτησε να χωρίσουν. Πριν λίγες μέρες. Ήταν ένα δύσκολο βράδυ. Η Χ έκλαιγε απαρηγόρητη. Κι ο Γιώργος ήθελε να κλάψει. Αλλά δεν τα κατάφερε. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πληγώθηκε. Του στοίχισε πάρα πολύ αλλά δε μπορούσε να κάνει αλλιώς. Αυτό που τον επηρέασε πιο πολύ απ’ όλα ήταν ο πόνος που προκάλεσε. Δεν το άντεχε. Αλλά είπαμε. Δε μπορούσε να κάνει αλλιώς. Χάλια. Μαύρα χάλια.

Τον Πέτρο με την Ψ τους θυμάστε; Χώρισαν κι αυτοί. Το προηγούμενο βράδυ. Συναντήθηκαν στο σπίτι του Πέτρου και μίλησαν εφ’ όλης της ύλης. Τα είπαν όλα. Με απόλυτη ειλικρίνεια. Πως ξεκίνησαν, πως συνέχισαν και πως είναι τώρα. Αλλά τελικά το πουλάκι πέταξε. Η Ψ την έσβησε τη μηχανή και ο Πέτρος κουράστηκε να σπρώχνει. Μπορούμε να πούμε ότι αποφάσισαν να χωρίσουν κι οι δύο. Κοινή συναινέσει που λένε. Αλλά ο Πέτρος δεν το αντέχει. Μπορεί να μην είχε ουσιαστικά άλλη επιλογή αλλά δε μπορεί να το αποδεχτεί κι απόλυτα. Την ήθελε πολύ την Ψ αλλά μάλλον άργησε να το καταλάβει. Κι όπως είπαμε και πριν, το πουλάκι πέταξε. Χάλια. Μαύρα χάλια.

Τώρα τι να πούμε για το Σάκη και τη Ζ; Αυτοί είναι χωρισμένοι εδώ και καιρό. Αλλά ο Σάκης είναι ακόμη το ίδιο πληγωμένος. Τα είχαμε πει και την προηγούμενη φορά αναλυτικά. Ο πόνος του γίνεται θλίψη. Η θλίψη γίνεται φόβος. Ο φόβος τον κάνει να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα. Κι η συνειδητοποίηση του προκαλεί νέο πόνο. Πιο δυνατό. Πιο γεμάτο. Και φτου κι απ’ την αρχή. Μπορεί τον τελευταίο καιρό να δείχνει ότι συνέρχεται στους γύρω του. Αλλά αυτό μόνο επιφανειακά. Μέσα του τα πράγματα είναι ίδια. Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Κι όχι τίποτα άλλο. Αλλά αυτή η πουτάνα η πραγματικότητα δαγκώνει κι από πάνω. Χάλια. Μαύρα χάλια.

Θυμηθήκατε τώρα αυτά που σας έλεγα; Αλλά για μισό λεπτό. Κάτι γίνεται εδώ πέρα. Κάποιος από του τρεις δεν πήγε σπίτι του. Είναι κάπου αλλού.

Ο Γιώργος είναι στο Λυκαβηττό. Δεν έχει πολύ κόσμο γιατί έβγαλε ψυχρούλα. Είναι μόνος του στη μια άκρη του μαντρότοιχου. Κάθεται και χαζεύει τη φωτισμένη Αθήνα. Ανάβει τσιγάρο. Στο μυαλό του γυρίζει το σκηνικό του χωρισμού. Παράλληλα σκέφτεται και τους άλλους δύο. Όλα μαζεμένα. Έχουν κι αυτοί τα δικά τους. Δε θέλει να τους φορτώσει και με τα δικά του. Το τσιγάρο τελειώνει κι έχει ήδη βγάλει το επόμενο. Τη στιγμή που πάει να το ανάψει αισθάνεται ένα χέρι στον ώμο του να τον ακουμπάει μαλακά.
«Κι εσύ εδώ;» του λέει ο Πέτρος.
«Δε μπορούσα να γυρίσω σπίτι ρε φιλαράκι» απαντά ο Γιώργος χωρίς να γυρίσει το κεφάλι του. «Κι είπα να έρθω εδώ πάνω για ένα τσιγάρο.»
«Κι εγώ μία από τα ίδια. Δε με χωράει ο τόπος. Να κάτσω;» ρωτάει ο Πέτρος.
«Τι ρωτάς μωρέ μαλάκα;»
Οπότε κάθισε. Ήταν οι δυο τους. Άναψαν τσιγάρο. Ο Πέτρος το πρώτο. Ο Γιώργος το δεύτερο. Σκέφτονται τον τρίτο. Την ησυχία τη σπάει ο Πέτρος. «Να πάρουμε τηλέφωνο το Σάκη, ν’ ανέβει κι αυτός;»
Ο Γιώργος έχει αμφιβολίες. «Ξέρω κι εγώ ρε φίλε; Έχει κι αυτός τα δικά του. Περισσότερο καιρό από εμάς. Μην έρθει και του μαυρίσουμε κι άλλο την ψυχή.»
«Δίκιο έχεις» συμφωνεί ο Πέτρος. «Άσ’ τον καλύτερα.»
Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση του και τα κινητά και των δύο χτυπάνε σχεδόν ταυτόχρονα. Τώρα αν σας πω ότι ο καθένας δε παρακάλεσε από μέσα του να είναι οι Χ και Ψ, θα σας πω ψέματα. Ο καθένας είχε στο μυαλό του το ιδανικό μήνυμα για την περίπτωσή του, όταν έπιανε το κινητό για να το διαβάσει. Αλλά αυτά γίνονται μόνο στις ταινίες. Το μήνυμα και των δύο είναι το ίδιο. Κι είναι από το Σάκη.

Μήνυμα Σάκη προς Γιώργο και Πέτρο.
Χωρισμένε μαλάκα πάρε τον άλλο το χωρισμένο μαλάκα κι ελάτε στην άλλη άκρη του μαντρότοιχου που σας περιμένει ο χωρισμένος αρχιμαλάκας.

Οι δυο τους κοιτιούνται και χαμογελούν αυθόρμητα. Γυρίζουν τα κεφάλια τους προς την άλλη άκρη του μαντρότοιχου. Το μόνο που διακρίνουν είναι μια σκοτεινή φιγούρα που κάθεται απομονωμένη από το λιγοστό κόσμο που βρίσκεται αυτή την ώρα στο Λυκαβηττό. Μια καύτρα ανεβοκατεβαίνει σαν πυγολαμπίδα μπροστά της. Λίγο πιο πέρα είναι η σκιά μιας μηχανής. Σηκώνονται κι αρχίζουν να περπατάνε προς τα κει. Συναντιούνται με το Σάκη. Βολεύονται. Ανάβουν τσιγάρο. Κι αυτή τη φορά δεν ήταν μες στη μούγκα. Αυτή τη φορά μίλησαν. Ως το πρωί.

Λίγο πληγωμένοι. Μια βόλτα στενοχωρημένοι. Μια κουβέντα μαλάκες. Αλλά ωραία τυπάκια!

36 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Καλησπέρα!
Χωρισμένοι αλλά μαζί! Κάτι είναι και αυτό..
Με παρέα ξεπερνάς κάθε θλίψη..

Madame de la Luna είπε...

Και το φεγγάρι πουθενά; Είναι σίγουροι; Μήπως δεν κοίταξαν καλά;

Τσιγάρο κι η ... Μυρτώ. Μάλιστα. Έχει ελπίδες ο Σάκης. Κι ας δείχνει ότι συνέρχεται μόνο επιφανειακά. Έτσι λέω εγώ..

Ναι, δαγκώνει αυτή η πουτάνα η πραγματικότητα, αλλά μερικές φορές, εκεί που δεν το περιμένουμε, μας πάει και παρακάτω. Έτσι να του πεις του ..Σάκη.

Υ. Σ. Αυτά τα τυπάκια έχουν ο ένας τον άλλο! Δεν χρειάζεται να είναι λοιπόν κανείς τους στεναχωρημένος. θα 'ρθει και το σωστό κορίτσι, για τον καθένα τους. Στην ώρα του. Μπορεί... του χρόνου. Καλές γιορτές να τους πεις, αλλά να προσέξουν τι θα ευχηθούν ;)

Vicky είπε...

Χμμ.. Και τώρα δηλαδή είναι που ξεκαθάρισαν τα πράγματα; Ή να περιμένουμε και τρίτο μέρος;

Σταλαγματιά είπε...

Φυσούσε και χιόνιζε σήμερα,
μα ήταν το τελευταίο που με ένοιαζε.
Ήθελα μέρες να πάω.
Μου αρκούσε να βλέπω την πόλη από ψηλά και εκείνο το ζευγάρι που βάδιζε πιασμένοι χέρι χέρι.
Έχεις δει κάτι πιο όμορφο από αυτό;
Δύο ερωτευμένοι να περπατούν μέσα στο κρύο,
τα γέλια τους έφταναν μέχρι εμένα και εγώ τους χάζευα ώρα!!
Ήμουν στα κάστρα απόψε,
η πόλη μοιάζει μαγική από εκεί πάνω, έχεις πάει;
Να πας μα όχι μόνος .....
Είναι μέρες που θυμάσαι πως κάτι σου λείπει,
που νομίζεις πως δεν θα βγάλεις άκρη από όσα μέσα σου γίνονται.
Τότε πηγαίνεις ξανά εκεί..κάθε φορά που νιώθεις μόνος πηγαίνεις εκεί...


Για ακόμη μια φορά η ιστορία των 3 μας ταξίδεψε.
Αλλά οι λεπτομερέστατες διευκρινήσεις σου ήταν το καλύτερο κομμάτι
Γιατί ναι έχει σημασία σε ποια μεριά του μπαρ κάθονταν και ποιος έπινε τι; :)))

Γλυκό ξημέρωμα !!!

HaLiaS είπε...

τι κι αν τας ήπιαμε τας μαλαματίνας μας...
σαν την κουβέντα με τους κολλητούς δεν έχει.
αν το δάκρυ μπορούσε να κλείσει μονομιάς μια πληγή θα τα κρατούσα φυλαχτό.
μα αφού κατάφεραν τα τυπάκια να το προκαλέσουν για ένα ακόμη ξημέρωμα, χαλάλι τους.
ας είναι καλά.
το επόμενο ξημέρωμα να τους βρει καθόλου πληγωμένους, ένα ταξίδι χαρούμενους, μια αγκαλιά κιμπάρηδες.
και πάντα ωραία τυπάκια!

καλό ξημέρωμα...πρώην, νυν και αει επίτιμε συνξενύχτη!
καλό ξημέρωμα αδέρφια.

jacki είπε...

Ωραία τυπάκια μήπως χωράει ανάμεσά σας ένα ποτήρι jack σκέτο και πάνω στο Λικαβυτό μια σκιά που δεν είναι μαλάκας άλλα μαλάκω;
Χωράω κάπου εκεί ή να ψάξω αλλού;

b|a|s|n\i/a είπε...

στο επόμενο να μας πεις και τα κινητά. μπας και ανταλλάξουμε κάνα μήνυμα στους μαντρότοιχους. γιατί ο λυκαβηττός από μαντρότοιχους και βράχια άλλο πράγμα. ;)

Unknown είπε...

κι ίσως καμιά φορά μια κοινή συνομωσία κάτω απ' τα αστέρια να είναι κι η αφορμή για να ψιθυριστούν οι παγωμένες πνοές και να γίνουν σύννεφο λευκό που θα φύγει ένα βήμα μακρύτερα...

οι ταράτσες με τα φωτάκια είναι λίγες μπροστά στον ουρανό με τα καρφιτσωμένα του λαμπάκια...

μια καύτρα στα χείλη κάνει τη διαφορά. στην παρακάτω γωνία ανάβει άλλη μία...

δες...

φιλιά βρόχινα...

Vicky είπε...

Και κάτι ακόμα.. Η "σταθερά c" είναι ο... Lycabettus; Ή μήπως οι μοίρες;

Μήπως τελικά είναι το ίδιο το τρίο;

Ανώνυμος είπε...

γαμτα τυπακια.μεσα στη ζωη!

λατρευω το 45 μοιρες, τη βοτκα λεμονι.
να σου σηστισω τις φιλες μου.
εγω ειμαι η fei
απο εδω η εβελινα και η ειρηνη.
καπου στο λυκαβητο
χαμενες.
γελαμε.
ειπαμε τα προβληματα μας, βιωσαμε τη σιωπη.
και τωρα γελαμε.

Eric Draven είπε...

Σου εύχομαι φίλε μου μία καλή χρονιά, με υγεία το κυριότερο και με πολλές μικρές όμορφες και πολύ ξεχωριστές στιγμές. Είναι απλά κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω που πραγματικά τις αξίζουν....


Να είσαι καλά.

naya είπε...

Στυμμενο(κ στριμμενο)λεμονι στη βοτκα(κ γενικα)κ
θα-εχεις-μια-καλη-(πρωτο)χρονια σιγουρα!
kiss!

SDRyche είπε...

@ΟΛΟΥΣ
Χρόνια πολλά και καλή χρονια σε όλους!!!
Τις τελευταίες μέρες τρέχω και δεν έχω προλάβει ούτε να σας απαντήσω ούτε να σας δαβιάσω (περίπου). Με την πρώτη ευκαιρία θα γίνουν όλα.
Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά και να περνάτε όμορφα!!!

ο αποτέτοιος είπε...

είπα να δώσω το παρών. λίγο πληγωμένος. πολλές βόλτες στεναχωρημένος.
(για μαλάκας αφήστε τα..)

να είστε καλά.

Madame de la Luna είπε...

Απ' ότι βλέπω κάνω ποδαρικό στο blog σου, οπότε αν δεν πάει καλά η χρονιά, την έβαψα! ;)

Ελπίζω να ξεκίνησε τουλάχιστον "έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές" και να μας πεις σύντομα πως συνεχίζεται...

Υ. Σ. "Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία..."

Hfaistiwnas είπε...

Xρόνια πολλά!
Καλή χρονιά!!!!!!!

HaLiaS είπε...

Καλή Χρονιά και από εμένα φίλε εκ πρωτεύουσας,
με υγεία, επιθυμίες και όνειρα που θα γίνονται πραγματικότητα, όλους τους ανθρώπους που θέλεις κοντά σου γερούς και δυνατούς.
με χαμόγελα, αγάπη, να έχουμε μια όμορφη και εμπνευσμένη χρονιά.
ότι καλύτερο

Sanity Loss Era είπε...

Α εχω παει σ'αυτο το μαγαζι.

(χρειαζεται και η ακυρη σε μια παρεα)

One Happy Dot είπε...

Αυτό σημαίνει ότι θα τους έχουμε παρέα και το 2009? Άντε να τους βρούμε κανένα καλό κορίτσι να νοικοκυρευτούν...αν και...μια χαρά τελικά είναι και οι 3 τους...για την ωρα! ;)
Καλή χρονιά παιδί γλυκό!

tovenito είπε...

είμαι με αυτόν με το ουίσκι.
και γενικά όλη η τριάδα είναι βέβαια αλλά έχω μια αδυναμία σε αυτή τη σταθερά

Leviathan είπε...

xronia polla kai aurio me igeia!!!! :)

SDRyche είπε...

@hfaistiwnas
Πάντα με παρέα είναι όλα καλύτερα! ;)

@madame de la luna (1)
Λες να μην κοίταξαν καλά; Την επόμενη φορά θα το ψάξουν καλύτερα..
Έχει λες, ε; Θα του τα πω όλα..
ΥΓ: Είναι που καμιά φορά δεν εστιάζουν στην ουσία. ΑΝ και απρόσεχτοι (γενικά) πάντα προσπαθούν να προσέχουν τι εύχονται (ειδικά)..

@vicky (1)
Όχι ακριβώς, αλλά θα έρθει κάτι σαν τρίτο μέρος! ;)

SDRyche είπε...

@anastasia
Η βόλτα σου με συνεπήρε.. Αλήθεια!
Σ' ευχαριστώ πολύ!
Τη ζεστή μου καλησπέρα!

@halias
Καλέ μου φίλε halia να 'σαι καλά! Και θα τη βρουν την άκρη κι αυτοί!!!
Αυτό το "επίτιμε" αλή μου άρεσε πολύ γιατί τώρα τελευταία οι αντοχές είναι μικρές! :(

@jacki
Και φυσικά να σταματήσεις να ψάχνεις γιατί χωράς μια χαρά! Αλλά θα τους ακολουθήσεις και στη συνέχεια που θα έρθει, όχι μόνο στο Λυκαβηττό..

SDRyche είπε...

@b|a|s|n\i/a
Γεμάτος είναι ο άτιμος!
Το πιστεύεις ότι τα τσογλάνια δε μου δίνουν τα κινητά τους; Όποτε εμφανίζονται, αυτοί με παίρνουν από απόκρυψη! :p

@νεράιδα της βροχής
Είναι φορές που εστιάζουμε στο δέντρο και χάνουμε το δάσος..
Αλλά τελικά θα δούνε. Δε γίνεται αλλιώς..
Παρακολουθώ τα σχόλιά σου σε διάφορα μέρη κι εδώ και λίγο καιρό (σιωπηλά) το blog σου και πραγματικά χαίρομαι που έκανες τη βόλτα σου κι από εδώ. Καλώς ήλθες!

@vicky (2)
Τελικά το βρήκες! Μπορεί να μπαίνουν διάφορες μεταβλητές στη ζωή τους αλλά το τρίο είναι σταθερό-σταθερά..

SDRyche είπε...

@fei
Ώστε από εσάς ήταν τα γέλια που ακούγανε εκείνο το βράδυ; :p
Χαρήκαμε για τη γνωριμία!!!

@eric draven
Καλή χρονιά και σε σένα φίλε μου! Εύχομαι το νέο έτος να σε φέρει πιο κοντά σε αυτά που επιθυμείς.. Και το πιστεύω πραγματικά (εννοώντας αυτό που σκέφτεσαι) πέρα από τις ευγενικές τυπικότητες..

@naya
Μετά τα γλυκάκια σας μια βοτκούλα με λεμονάκι είναι ότι πρέπει για αν ισορροπηθούν οι γεύσεις!!!
Καλή χρονιά!!!

SDRyche είπε...

@ο αποτέτοιος
Καλά είπατε!
Δεν το αφήνω γιατί κύριε αποτέτοιε μου μπορεί να είστε πολλά πράγματα αλλά μόνο τέτοιος δεν είστε.
Να πεοσπαθείτε κι εσείς με τη σειρά σας να είστε καλά!
Τις ευχές μου μαζί με την καλησπέρα μου!

@madame de la luna
Αν δεν πάει καλά, θα είσαι καταδικασμένη να περνάς τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα κι επειδή είμαι καλός άνθρωπος ν' αφήνεις τουλάχιστον ένα σχόλιο στις δυο εβδομάδες.
Για να δούμε πως θα συνεχιστεί..

@hfaistiwnas (2)
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σ' ένα από τα πιο γλυκά παιδιά της γειτονιάς!

SDRyche είπε...

@halias (2)
Το μοναδικό που θα σου ευχηθώ, πέρα από την υγεία, είναι να συνεχίσεις να μοιράζεις έτσι απλόχερα τη θετική σου ενέργεια!
ΑΞΙΖΕΙΣ!
Να 'σαι πάντα καλά!

@sanith loss era
Να ξαναπάς. ;)
(μα πως θα έδενε το γλυκό;)

@one happy dot
Δεν ξέρω τι σημαίνει γιατί ακόμη παραμένει δύσκολο.
Κάτι θα τους βρούμε. Χαμένοι θα πάνε; :p
Καλή (σοκολατένια) χρονιά και σε σένα πολυαγαπητή μου τελεία!

SDRyche είπε...

@tovene592
Κι αυτός μαζί σου είναι (απ' ότι ξέρω)! Είναι που οι αδυναμίες δεν κρύβονται! ;)

@leviathan
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!
Να συνεχίσεις να περνάς όμορφα..

Madame de la Luna είπε...

Ήρθα να αναλάβω τις ευθύνες μου και ν' αφήσω το σχόλιο της εβδομάδας: καινούρια ανάρτηση δεν έχει; Από πέρυσι βλέπω έχεις να γράψεις! Μα δεν μας σκέφτεσαι καθόλου κι εμάς που σε διαβάζουμε και σε "παρακολουθούμε"; Που ξοδεύεις τον χρόνο σου τέλος πάντων... ;)

Αν δεν πάει καλά η χρονιά στο blog την κάτσαμε την βάρκα, αλλά κάτι μου λέει πως θα πάει.. :)

ΥΓ.
"'Όλα είναι δρόμος
Η φωτιά, η γιορτή, η απώλεια, ο πόνος
Ο κάθε μικρός θάνατος
κι ο μεγάλος ο ατέλειωτος κόσμος
Όλα είναι δρόμος..."

Σταλαγματιά είπε...

Κοίτα να δεις που θα την γράψουμε εμείς την συνέχεια.
Μα είναι δυνατόν;
Από πέρυσι έχουμε να μάθουμε νέα,
Τι έγινε τους πήρε κι αυτούς το κύμα των εξελίξεων;
Θα μας πεις που και πως τους βρήκε ο ερχομός του νέου έτους;
Αρχίζω να μετράω…..μέχρι το 100,
Άντε ακόμη;
1…2…3…

Leviathan είπε...

kai esi kali sinexeia!!!!kali xronia!!

Elen Chamelen είπε...

Καλή χρονιά εύχομαι καταρχήν με υγεία και αγάπη...
Αυτά μας κάνουν ευτυχισμένους...
Διαβάζοντας την ιστορία σου άκουγα αυτό και ταίριαζε πολύ.
Πες στα φιλαράκια σου ότι η ελπίδα δεν χάνεται ποτέ...
Κάποτε θα περάσουν όλα αυτά.
Κάποτε τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα.
Σε φιλώ.

PN είπε...

Xωρισμοί, πίκρες και ό,τι άλλο μας έρθει είναι μέσα στη ζωή τελικά! Πάλι καλά που έχουμε και κάποιους ανθρώπους δίπλα και μας μαζεύουν. Αυτή ήταν η ευχή μου για φέτος. Αυτή ακριβώς!

SDRyche είπε...

@madame de la luna
Είναι νωρίς ακόμη για τις ευθύνες! Πιο μετά να σε δω.. :p
Τώρα με (ξανα)έβαλες σε σκέψεις! Άντε ντε, που να τον ξοδεύω;
Να του πεις αυτού του κάτι να το πει πιο δυνατά για να τ' ακούσω κι εγώ! ;)

@anastasia
Μα όχι πείτε μου κι εμένα, είναι δυνατόν να γίνονται αυτά τα πράγματα; :p
Μπα, αυτοί ζουν στο δικό τους κόσμο! Αλλά σύντομα θα εμφανιστούν με τη συνέχεια. Προς το παρόν θα έρθει από τα παλιά ο φίλος μου ο Ιερεμίας!
Να το κάνουμε μέχρι το 1000 να το σιγουρέψουμε;

@leviathan
Να 'σαι καλά! ;)
Φιλιά!

SDRyche είπε...

@assel...
Καλή χρονιά και σε σένα γεμάτη υγεία κι όμορφες στιγμές!
Αγαπημένο κομμάτι των "φίλων" μου των Floyd! ;)
Θα τους τα μεταφέρω όλα όπως ακριβώς μου τα είπες! ;)
Φιλιά πολλά!

@vk in athens
Εξαιρετική ευχή έκανες.. Όντως έτσι είναι. Όπως είπε και η φίλη μου η Κυρά του Φεγγαριού πιο πάνω, όλα είναι δρόμος!
Καλή χρονιά σου εύχομαι, παρέα με τους ανθρώπους που θες να έχεις δίπλα σου!

Lilith είπε...

Να τους πεις ότι ό,τι γίνεται, για καλό γίνεται :).
Μπορεί να αργήσει λίγο βέβαια (το καλό) αλλά θα έρθει.
Και όπως λέει και ο μελλοθάνατος του Αρκά:
"κάποτε θα τα θυμόμαστε όλ' αυτά και θα γελάμε!" (χαχαχα!!!)