3 Οκτ 2008

Στιγμές

Κάποτε ήταν ένα νόμισμα. Είχε δύο όψεις. Η μία συμπλήρωνε την άλλη. Μαζί είχαν την τέλεια αξία. Μπορούσαν να αγοράσουν τα πάντα. Μπορούσαν να έχουν τα πάντα. Αλλά ήρθε η στιγμή να στρίψει. Κι όταν έπεσε, η μία πλευρά πλάκωσε την άλλη. Κι η μια πλευρά δεν ξαναφάνηκε..

Κάποτε ήταν ένα κάστρο. Μεγάλο. Επιβλητικό. Με την τεράστια πύλη του. Τις άρτιες πολεμίστρες του. Τους ψηλούς πύργους του. Αλλά ήταν από άμμο. Κι ήρθε η στιγμή που το κύμα το έφτασε. Το κατάπιε. Και το πήρε μαζί του στη λήθη..

Κάποτε ήταν ένα σπίτι. Πανέμορφο. Με πολλά δωμάτια. Τεράστιους χώρους. Όλες τις ανέσεις. Υπέροχη αυλή. Αλλά τα υλικά του δεν ήταν καλά. Φτιαγμένο από τραπουλόχαρτα. Κι ήρθε η στιγμή που φύσηξε. Κι όλα άγγιξαν το έδαφος..

Κάποτε ήταν ένα λουλούδι. Με καταπράσινο κορμό. Μεγάλα φύλλα. Συμμετρικά πέταλα. Γεμάτο χρώματα. Γεμάτο μυρωδιές. Αλλά είχε φυτρώσει στην έρημο. Κι ήρθε η στιγμή που ο ήλιος από φίλος, έγινε εχθρός. Ξεράθηκε. Και το κιτρινισμένο σώμα έμεινε μόνο του. Να θυμίζει κάτι από ζωή..

Κάποτε ήταν ένα ερώτημα. Μεγάλο. Καίριο. Περιείχε από μόνο του τη μισή αλήθεια. Περίμενε. Κι ήρθε η στιγμή να απαντηθεί. Αλλά η απάντηση δεν ήταν γνωστή. Η σιωπή δεν πρόσθεσε τίποτα. Και ξεχάστηκε..

Κάποτε ήταν μια στιγμή. Δυνατή. Γεμάτη. Με ουσία. Αλλιώτικη από τις άλλες. Αλλά ο χρόνος αμείλικτος. Η στιγμή πέρασε. Κι ήρθε η επόμενη. Αδύναμη. Άδεια. Ανούσια. Συνηθισμένη. Ήταν όμως επίμονη. Κι ο χρόνος της έκανε τη χάρη. Την άφησε να μείνει..

Κάποτε ήταν κάτι..
Τώρα;

14 σχόλια:

brainwaves είπε...

Πόσο δίκαιο έχεις...

Τα μέτρια και επίμονα έχουν περισσότερες πιθανότητες να ξεγελάσουν το χρόνο και να μείνουν...

Τα δυνατά έχουν πολλά τρωτά σημεία... Και κάποτε προδίδονται από αυτά...

Καλησπέρες!

HaLiaS είπε...

το τώρα κάποτε θα γίνει μετά και τότε θα ζούμε ένα άλλο τώρα...
πιο δυνατό, πιο ουσιώδες, γεμάτο.

αν ξεχνούσαμε να ασχολούμαστε με τα νομίσματα.
αν δεν χτίζαμε στην άμμο κάστρα.
αν δεν κατασκευάζαμε με τραπουλόχαρτα.
αν φροντίζαμε τη φύση.
αν δεν περιμέναμε να απαντηθούν τα μεγάλα ερωτήματα.

τότε η ζωή μας μήπως ήταν καλύτερη; οι όμοερφες στιγμές πολλές περισσότερες;
ο χρόνο είναι αμείλικτος όσο εμείς τον αφήνουμε να περνά άδεια, ανούσια, συνηθισμένα...

Τώρα είναι...

Καλησπέρα!
Καλο Σ.Κ. σε όλους.

Spy είπε...

Αντί άλλου σχολίου θα ήθελα να σας αφιερώσω ΑΥΤΟ.
Το τραγουδάει μια πάρα πολύ καλή μου φίλη.

Κι αν σας αρέσει και σας ταιριάζει μετά δείτε και αυτό.

Καλησπέρα.

Feli είπε...

τωρα ειναι ενα κενο ..ενα τιποτα...σκορπισαν ολα..ποιος θα τα μαζεψει? ποιος εχει τη δυμανη να τα ξαναβρει? καποτε ηταν καποιος..τωρα ποιος?

mahler76 είπε...

εγώ πάλι για τους δικούς μου λόγους, κόλλησα στο "από φίλος, έγινε εχθρός"...αχ και δεν είμαι για τέτοια τώρα...καλό σου-κού.

Σταλαγματιά είπε...

Όλα αλλάζουν,
όλα χάνονται.
Ένας κύκλος η ζωή.
Στιγμές μέσα στον χρόνο που χάνεται.
Κάποτε ήταν κάτι,
τώρα;
Όσο γυρίζει η γη όλα θα έχουν ουσία, έστω και με την βεβαιότητα του θανάτου τους!!!

Vicky είπε...

Τώρα είναι κάτι άλλο. :-) Καλό μήνα.

SDRyche είπε...

@brainwaves
Το θέμα είναι αν υπήρξαν ποτέ αυτά τα δυνατά ή ήταν απλά στη φαντασία μας..

@halias
Θα ήταν έτσι αν τα κάναμε όλα αυτά; Και πάλι δεν ξέρω την απάντηση.

@spy
Σας ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση. Το πρώτο κομμάτι θα έλεγα ότι είναι η άλλη όψη του νομίσματος-ανάρτησης. Κι επειδή μου άρεσε (κι ας μη μου ταίριαζε) είδα και το επόμενο. Επίσης ωραίο.
Και πάλι σας ευχαριστώ!

SDRyche είπε...

@feli
Μου άρεσε πολύ που έδωσες ένα κομμάτι της δικής σου αλήθειας-πραγματικότητας σαν συνέχεια..
Να' σαι καλά.

@mahler76
Να τ' αφήσεις, να τ' αφήσεις άμα δεν είσαι για τέτοια. ;)
Καλό υπόλοιπο Κου!

@anastasia
Για μια ακόμη φορά τα λες πολύ ωραία. Αλλά δεν ξέρω ακόμη αν συμφωνώ με το τελευταίο. Όλα έχουν ουσία;
Ουσία έχουν μόνο όσα τους τη δίνουμε εμείς. Και τι γίνεται όταν τελειώνουν τα αποθέματα; Μήπως δε θα "γεννηθούν" ποτέ για να μπορέσουν να πεθάνουν και κάποια στιγμή;

SDRyche είπε...

@vicky
Αυτό το κάτι άλλο ψάχνω να βρω τι είναι.
Καλό μήνα και σε σένα.

One Happy Dot είπε...

ψιτ...εσυ...
Αν κάποτε ήταν κάτι τώρα είναι κάτι άλλο. Αν κάποτε ήταν μια στιγμή τώρα είναι μια άλλη στιγμή. Είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων να προχωράνε και να αλλάζουν και όμως να μένουν τα ίδια γιατί εμείς οι ίδιοι κρατάμε αυτό που επιθυμούμε και αφήνουμε στην άκρη ότι δεν μας κάνει, ότι μας πονάει, ότι μας ενοχλεί.
Ελπίζω εσυ και η τριάδα να είστε καλά και πάνω από ολα να αντέχετε κόντρα στο πνέυμα των καιρών!
:)

SDRyche είπε...

@one happy dot
Αυτή η άκρη όμως είναι ακόμη κοντά και φαίνεται. Κι οχι τίποτα άλλο. Δε λέει να πάει και πιο άκρη.
Μπα, και το τρίο θα το πάρει αμπάριζα το πνεύμα των καιρών.

Ανώνυμος είπε...

tqra
anamnhsh g t ligoys........

SDRyche είπε...

@fei
Κι αν αυτοί οι λίγοι θέλουν να ξεχάσουν; Πως σβήνουν αυτές οι αναμνήσεις;