4 Αυγ 2008

Συνομιλώντας με το μυαλό μου..

Είναι 3:00 η ώρα. Το βράδυ. Αλλιώς θα έγραφα 15:00. Ο καφές έχει τελειώσει. Μάταια την τελευταία μια ώρα ρουφάω με το καλαμάκι μπας και μου έχει ξεφύγει κάποιο τελευταίο νανοσταγονίδιο. Τίποτα. Το τασάκι είναι γεμάτο. Έχει δημιουργηθεί ένα βουναλάκι που του αρκεί μια λάθος κίνηση για την καταστροφική κατολίσθηση. Παρόλα αυτά είμαι σίγουρος ότι με προσεκτικές και χειρουργικές κινήσεις θα καταφέρω να του προσθέσω λίγα εκατοστά στο μπόι του. Η μουσική συνεχίζει να παίζει. Σε ήπιους και μελαγχολικούς τόνους για να ταιριάζει με τη διάθεσή μου. Θέλω να κοιμηθώ αλλά δε μπορώ. Δε φταίει ο καφές. Είναι το μυαλό μου που δε με αφήνει σε ησυχία. Τουλάχιστον έτσι πίστευα μέχρι τότε. Την αράζω στον καναπέ και κοιτάω το ταβάνι. Τις τελευταίες μέρες έχω εξερευνήσει κάθε τετραγωνικό χιλιοστό αυτού του ταβανιού. Το ξέρω καλύτερα κι από την παλάμη μου. Κι εκεί που αρχίζω να χάνομαι ανάμεσα στο πουθενά και το τίποτα κάτι ακούγεται..

Μυαλό: Α καλά. Εγώ δεν την παλεύω άλλο ένα βράδυ με το ταβάνι. Έχω βαρεθεί.
Εγώ: Ποιος μίλησε;
Μ: Εγώ.
Ε: Και ποιος είσαι εσύ;
Μ: Εσύ.
Ε: Και τότε εγώ ποιος είμαι;
Μ: Αυτό είναι δικό σου θέμα. Πάντως τον τελευταίο καιρό δε σε αναγνωρίζω.
Ε: Μισό λεπτάκι γιατί θα τρελαθώ. Αρχικά ξεπερνάω το γεγονός ότι μιλάω στον αέρα. Εδώ που φτάσαμε όλα είναι πιθανά. Αλλά δεν καταλαβαίνω τί γίνεται.
Μ: Αρχικά ξεπερνάω ΕΓΩ το γεγονός ότι με αποκάλεσες αέρα. Κι επειδή σε κόβω και λίγο χαζούλη θα στο πω με απλά λόγια σαν να μιλάω σε παιδάκι. Μέχρι και παραδείγματα θα σου δώσω γιατί μέχρι πριν λίγο καιρό σε συμπαθούσα. Έχουμε και λέμε. ΕΓΩ είμαι το μυαλό σου κι ΕΣΥ είσαι το μεταφορικό μου μέσο. Απλά επειδή είσαι καλό και υπάκουο παιδί σε αφήνω που και που να κάνεις ότι γουστάρεις.
Ε: Εντάξει. Μόλις μου απέδειξες περίτρανα ότι το έχω χάσει.
Μ: Ποιο έχεις χάσει; Το μυαλό σου; Αφού είμαι εδώ και σου μιλάω. Προβλέπω τη σημερινή βραδιά δύσκολη. Άμα είμαστε ακόμη στις συστάσεις να δω πότε θα μπούμε στο ζουμί.
Ε: Δηλαδή τώρα εγώ μιλάω με τον εαυτό μου; Παραμιλάω δηλαδή;
Μ: Περίπου. Όταν παραμιλάς παίζεις όλους τους ρόλους. Τώρα όμως έχεις μόνο ένα ρόλο. Το δικό σου. Και δε μιλάς με τον εαυτό σου. Συνομιλείς με το μυαλό σου. Μην τα πάρουμε πάλι από την αρχή γιατί θα εκνευριστώ.
Ε: Οκ, οκ. Δεν παίρνουμε τίποτα από την αρχή. Και ξέρεις γιατί; Γιατί πάω για ύπνο.
Μ: Α, δεν κατάλαβες. Τόσες μέρες τώρα με ξενυχτάς χωρίς κανένα λόγο και δε βγάζω άχνα. Τώρα θα κάτσεις εκεί που κάθεσαι, στον αγαπημένο μας καναπέ κοιτώντας το αγαπημένο σου ταβάνι και θα μιλήσουμε. Δε σου αποκαλύφθηκα έτσι τσάμπα. Για να πας να κοιμηθείς κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Να νομίζεις μετά ότι με ονειρεύτηκες. Λες και δεν ήξερα να το κάνω αυτό κι από μόνος μου. Και μη δοκιμάσεις να αντισταθείς γιατί δε θα σε αφήσω εγώ.
Ε: Δηλαδή δεν έχω καμία εναλλακτική;
Μ: Καμία. Άντε να αρχίσεις επιτέλους να μπαίνεις στο νόημα για να κάνουμε παιχνίδι. Σε είχα για πιο έξυπνο πάντως. Δε περίμενα να μας πάρει τόση ώρα.
Ε: Ευχαριστώ πολύ για τα “καλά” σου λόγια.
Μ: Μη μου βάζεις εμένα αυτές τις παπαρίτσες στις λέξεις. Δεν υπάρχουν καλά ή κακά λόγια. Η σημερινή μας κουβέντα θα αποτελείται μόνο από ειλικρινή λόγια.
Ε: Οκ. Τουλάχιστον θα με αφήσεις να φτιάξω ένα καινούριο καφέ;
Μ: Βεβαίως. Αυτό μπορώ να το κάνω. Γιατί την τελευταία ώρα με αυτά τα απεγνωσμένα ρουφήγματα με έχεις υπεροξυγονώσει. Και πάρε και άδειασε κι αυτό το τασάκι σε παρακαλώ. Έχω βαρεθεί κάθε φορά που είναι να σβήσεις ένα τσιγάρο να ανακαλώ όλους τους νόμους της μηχανικής και να υπολογίζω ένα σωρό παραγώγους και ολοκληρώματα, επειδή εσύ βαριέσαι να το αδειάσεις.
Ε: Καλά ντε. Μη φωνάζεις.
Μ: Δε φωνάζω. Όταν φωνάξω θα το καταλάβεις. Όπως τώρα. Άντε ξεκούνα!

Και ξεκούνησα. Σηκώθηκα, πήρα μαζί μου το τασάκι, το άδειασα κι έφτιαξα ένα καινούριο καφέ. Οι κινήσεις μου ήταν σαν να τις έκανε ένα ρομπότ. Δεν καταλάβαινα πώς. Απλά γινόντουσαν. Για μια στιγμή φοβήθηκα να επιστρέψω στον καναπέ. Δεν ήξερα τί με περίμενε. Αλλά επέστρεψα. Και μιλήσαμε..

6 σχόλια:

Spy είπε...

Kαι τι είπετε;
Πείτε μου διότι αγωνιώ.

Tην περασμένη εβδομάδα είχα κι εγώ μια ανάλογη συζήηση αλλά με το blog μου. Mπορείτε να την διαβάσετε, αλλά το τι έγινε μετά δεν περιγράφεται... Διαφωνήσαμε, τσακωθήκαμε και σηκώθηκε κι έφυγε. Πήγε διακοπές μόνο του. Kαι μ' έχει αφήσει μόνο μου εδώ πέρα να βολοδέρνω στα blogs...

BUTTERFLY είπε...

Πολυ soulsearching (mindsearching εδω) εχει πεσει τελευταια... Για πες τι ειπατε...καταληξατε πουθενα η τσαμπα το ξενυχτι;;;

Από μικρό κι από τρελό είπε...

Καλά... ομιλητικότατο μυαλό έχεις!
Καλό αυτό!
ξετρελάθηκαμε την ατάκα του "Μη μου βάζεις εμένα αυτές τις παπαρίτσες στις λέξεις"!

Έχει κ χιούμορ!


σματς!

brainwaves είπε...

...ε, δε θα μας πεις τι είπατε;

SDRyche είπε...

Κάποια στιγμή εμού θέλοντος και μυαλού επιτρέποντος θα παραθέσω και τη συνέχεια..

@spy
Αφού διάβασα το τί έγινε αισθάνομαι τουλάχιστον "ιδεοκλόπος εξ' αμελείας".

@butterfly
Τελικά δεν πήγε τσάμπα το ξενύχτι. Δε με παίρνει να πω και κάτι άλλο γιατί με παρακολουθεί και θα εκνευριστεί!

@από μικρό κι από τρελό
Πιο πολύ πνεύμα παρά χιούμορ. Όλο το βράδυ μου την έλεγε.

@brainwaves
Οψόμεθα..

Keep Dreaming είπε...

Min anisyxeis.
To provlima yparxei otan den ginontai tetoies synomilies.
Me ton eauto mas ennow ;)

Kalispera!